Foto’s zijn dikwijls geliefde aandenkens aan een succesvolle Living History activiteit. En een foto maken gaat tegenwoordig wel heel gemakkelijk. Bijna iedereen heeft een telefoon waarmee een simpel kiekje te maken is. Soms is men echter in een qua authenticiteit zo fanatieke omgeving dat fotografie, en zeker flitsfotografie, als beeld verstorend wordt ervaren. Bij Tweede Wereldoorlog re-enactment kan fotograferen geen authenticiteitsconflict opleveren mits met contemporaine fototoestellen gebruikt. Fototoestellen van een model van vóór 1945 zijn gelukkig voor betaalbare prijzen te vinden via het
Internet. En gelukkig zijn voor veel modellen de (analoge) filmpjes nog steeds te koop bij fotospeciaalzaken, zowel kleur als klassieke zwart-wit filmpjes. Qua aanschaf is het verstandig een camera voor of 120 rolfilm of 35mm kleinbeeldfilm te kopen. Afwijkende formaten zoals 620 rolfilm zijn ook nog wel te vinden, maar een stuk moeilijker. Je zult wel (weer) aan moeten leren te werken met een losse belichtingsmeter.
Een volledig periodecorrect exemplaar vinden valt niet mee. Oudere lichtmeters werken dikwijls met een sileniumcel die meestal na een aantal jaren de geest heeft gegeven.
Voor een civiele (of verzets c.q. geheime dienst) uitbeelding kun je het beste op zoek gaan naar een camera van Duitse of andere Europese makelij om zo weinig mogelijk de aandacht te trekken van de bezettingsautoriteiten. Gebruik van Amerikaanse camera’s als de Kodak35 of de Argus C1 zou onnodig opvallen.
Comentarios